www.kadrikarahan.net: Pikap

3 Kasım 2010 Çarşamba

Pikap

Plaket:

‘’Plaket’’ her hafta dünyaca ün kazanmış ve ülkemizde ayrı bir iz bırakmış starları kısaca da olsa anmaya devam ediyor. Adamo, Patricia Carli derken …

Marc Aryan

Fransa doğumlu Belçikalı yazmaya başladığı şarkılardan bir sonuç alamayınca kendi plak şirketini kurmaya karar vermişti. 1963 yılında kurduğu grup Belçika’da büyük bir beğeni kazanınca artık onu kimse tutamayacaktı. Yayınladığı plakları vereceği konserler izleyecekti ki bu duraklardan biri de Türkiye olacaktı. Ülkemizde Fecri Ebcioğlu’nun yazdığı sözlerle bir de Türkçe albüm yayınlayan sanatçı başta sempatik hareketleri ile herkesin de ilgi odağı olacaktı. 2008 yılında bu şarkılar diğerleri ile birlikte ‘’Marc Aryan İstanbul’da’’ isimli bir albümde toplandı ve muhteşem bir toplama olarak arşivlerimizde yerini aldı. Aryan 1985 yılında hayatını kaybederken geriye ondan 200’e yakın şarkı kalacaktı sevenlerine.

İlk 45’lik Son Albüm: Yeliz (Bahar ile geldi o, nice bahar dinlemek adına)

1974 - Sen Olsan Yeter / Hoşgeldin Bahar / Diskotür Plak

2010 - Allah Kalbine Göre Versin / EMI

MP3/45: İbo - Benim Balonlarım Vardı (1977)

1950 doğumlu İbo 2003 yılında vefat ettikten sonra sessiz sedasız gömüldü. Evet sessiz sedasız çünkü İbo böyle vasiyet etmişti ve on yıllık hastalığı boyunca hatırlarını bile sormayan çocuklarını dahi istememişti son yolculuğuna. Norveç'te pedagoji eğitimi aldıktan sonra katıldığı bir yarışma sonucu birinci gelerek 14 yıl boyunca Norveç TV ortkestrasında solistlik yaptı. ‘’Benim Balonlarım Vardı’’ isimli şarkı ile ülkemizde de ünlenen İbrahim Sesigüzel bir dönem Ajda Pekkan’ın vokalistliğini yaptı ve çeşitli yıllarda üç kere Eurovision Türkiye finallerine katıldı. Sanatçı ayrıca Hülya Koçyiğit ile Kadir İnanır’ın başrollerini paylaştığı ‘’Evlidir Ne Yapsa Yeridir’’ isimli filmde de rol almıştır.

Haftanın Plak Kapakları: Dünden bugüne nice kapak gördük ama o yıllarda yayınlanan kapaklar gibisini asla görmedik. Bugün düşünsenize böyle bir kapak ile bir albüm çıkartmaya kaç kişi cesaret edebilir?

Portre: Esmeray

- 1949 yılında İstanbul’da doğdu.
- 1960 yılında Emirgan Ortaokulu'nun son sınıfındayken İstanbul Şehir Tiyatrosu'na eğitimini yarıda bırakarak girdi ve Çocuk Bölümü'nde ilk kez sahneye çıktı. Beş yıl kadar Şehir Tiyatroları'nda çalıştıktan sonra özel tiyatrolar ile de çalışmaya başladı. ‘’Sev Kardeşim’’, ‘’Zilli Zarife’’ gibi filmlerde oynadı.
- 1974'te Kim Bunlar? topluluğunun solistliğini yaparken, toplulukla birlikte çıkardıkları Kim Bunlar? adlı plağın A yüzünde seslendirdiği 100 Kerre 1000 Kerre adlı şarkıyla müzik dünyasına adım atmış olmasına rağmen plağın üstünde adı bile yazmamıştı.
- TRT'nin düzenlediği ve bir daha da tekrarı olmayan 1. Toplu İğne Beste Yarışması'nda eşi Şemi Diriker'in bestesi olan Unutama Beni ile birincilikte adını duyurdu ama uzun bir zaman ‘’Unutama Beni'’yi ekranda seslendiremedi ve bu plaktan sonra yaptığı 45'likler TRT denetimine takılmıştı çünkü. 1975 yılında ilk longplay çalışması Yayınlanamaz’’da TRT'yi halka şikayet etmekten çekinmedi.
- 1977'de yayınladığı ‘’Gel Tezkere’’ plağıyla ikinci büyük çıkışını yaptı ve sonraki yıllardaysa asker şarkıları söylemeye devam edip halkın büyük beğenisini kazandı.
- Bugüne kadar 9 adet 45’lik, 4 adet LP ve 1 adet kaset (Kağıt Mendil) çalışması yapan Esmeray, 1981 yılında yapmış olduğu "Sürpriz 81" albümünde Türk Sanat Müziği eserleri de seslendirmişti. 1986'da profesyonel sahne çalışmalarına son verdikten sonra "Alıştık Artık" adlı TV programında uzun süre Ayşegül-Ali Atik ile birlikte rol aldı. Bu programdan sonra birkaç dizide daha oynadı ve 1995 yılında tiyatrolara yeniden dönüş yaptı.
- 2000 yılında yayınlanan "Eski Dostlar" albümünde de yer alarak tekrar müzik çalışmalarına hız veren Esmeray 25 Mart 2002 tarihinde aramızdan ayrıldı.

Kardeş Kardeş:

Onlar bir hayatı birlikte paylaştılar, paylaşmaya devam ediyorlar. Aklınıza müzik dünyasının kardeş sanatçıları kimler dersek bir çırpıda onların isimlerini söyleyebileceğinizi biliyorum. Bakalım hangisi daha önce davranmış ve ilk plağı kim yayınlamış.

Ajda Pekkan: 1964 - Abidik Gubidik Twist & Göz Göz Değdi Bana (Öztürk Serengil ile birlikte)
Semiramis Pekkan: 1968 - Bu Ne biçim Hayat & İçelim Kendimizden Geçelim

Neşe Karaböcek: 1960 - Allome & Tin Tin Tini Mini Hanım
Gülden Karaböcek: 1968 - Yazılanlar Gelir Başa & Garip Kaldım (Gülden Göktürk adı ile)

Gönül Yazar: 1962 - Bak Bir Varmış & Takamadım Başıma Yıldızlardan Tacımı
Belkıs Özener: 2006 - Sahibinin Sesinden (Filmlere kattığı nice şarkı ile ancak yıllar sonra buluştuk)

Gönül Akkor: 1964 - Kalbimin Sahibi Sensin & Biliyorum Bu Aşkın Sonunu
Kamuran Akkor: 1966 - Sana Gelen Yollar & Ayrılık

Rana Alagöz: 1965 - Romen Kızı & Köyümüz
Selçuk Alagöz: 1965 - Kemenin Naftaları & Kaleden İndir Beni

Tülay Özer: 1974 - Niye Çattın Kaşlarını & Gel Artık
Zerrin Özer: 1976 - Bizler ve Sizler & Yalvarırım

Haftanın Assolisti / Bu Hafta Gazinomuzda: Gönül Yazar - Fuar Turistik Göl Gazinosu

Fiks menü 1500 TL. Valla o dönem itibari ile uygun mu değil mi bilmiyorum açıkçası ama kadro gerçekten merak uyandırıyor ve gidenleri şanslı kılıyor gibi. Assolist Gönül Yazar bir kere daha ne olsun. Sonra sinemanın kralı olarak Cüneyt Arkın kadroda, kaçar mı :) Uğur Böcekleri parodilerini HaydarPaşa’nın gelini Kristin Haydar, Hal Hal Nazan Şoray, türkülerin popüler ismi Hülya Süer izliyorken üstelik. Ve kadroda ayrıca Azra Balkan ve Semra Türel’de mini mini bir yerde de Canan ve Dilek kimdir ve nerelerde :)

Haftanın Şarkısı - Videosu: Yeşim - Olmaz Böyle Şey (1974)

o tepenin yamacında
o deniz kenarında
o ağacın altında
o korunun yollarında
dolaşıyorsun sen şimdi yine
beraber gezdiğimiz aynı yerlerde
gözyaşı dökmek artık neye yarar
şimdi benim yerimde bir başkası var

olmaz böyle şey
yoksa rüya mı
tam mutlu oldum derken
yıktın bütün dünyamı
ben bu dertten ölürsem
söyle küçük bey
hiç mi kalbin sızlamaz
olmaz böyle şey

kendi derdim yeterken
bir de sen dert oldun başıma
bu aşk artık en son derken
nerden çıktın karşıma
aşkın adını anmayacaktım
söz vermiştim
bir daha kanmayacaktım
ne sözler kaldı ne de yeminler
gönül bir kez sevince ferman mı dinler

olmaz böyle şey
yoksa rüya mı
tam mutlu oldum derken
yıktın bütün dünyamı
ben bu dertten ölürsem
söyle küçük bey
hiç mi kalbin sızlamaz
olmaz böyle şey

dilerim ki en sonunda
sen de pişman olursun
ettiğin bunca ezayı
başkasında bulursun
az mı çektirdin yıllarca bana
bir gün gelir başkası çektirir sana
sen de ağlarsın
sen de inlersin
sen de aynı şarkıyı ona söylersin

olmaz böyle şey
yoksa rüya mı
tam mutlu oldum derken
yıktın bütün dünyamı
ben bu dertten ölürsem
söyle küçük bey
hiç mi kalbin sızlamaz
olmaz böyle şey

4 yorum:

Estar Abi dedi ki...: Önder Bali'nin Altın Klarinet albümünün hem normal hem "çıplak" kapaklasını almıştım zamanında. Bir dönem enstrümantal müzik yapanlar arasında çıplak kapaklar kar getiren bir furyaymış ciddi ciddi.

Bu arada Olmaz Böyle Şey'i Emel Sayın'dan dinlemeyi sevenlerdenim:); 3 Kasım 2010 12:43
Kadri Karahan dedi ki...: Ne de yoktu ki Muhammed ama sanki samimiyeti tartışılır biraz :) ...

Ben Yeşim'den gerçekten hiç sıkılmadım o şarkıdan ama Emel Sayın'da sahiden çok güzel yorumlamıştı haklısın ...; 3 Kasım 2010 12:56
Adsız dedi ki...: Hakikaten O dönem oyun havalari ne kadar rahat oynaniyormus. Terledikce üstünü basini atiyorlarmis anlasilan... Su kayinbaba Haydar Pasa'yi her zaman merak etmisimdir. Cüneyt Arkin... Hakikaten Olmaz Böyle Sey :O)

Ajda'nin bugün hala genclere sahne dersi vermesi, ablasindan önce davranmasindan aldigi hizin hic dinmediginin bir isareti gibi..

Ibo ve Esmeray'in yasamlarinda en cok dikkatimi ceken sey, sanatci olabilmek kaygisi ne kadar üstün geliyormus, her alanda ve en iyisini verme ugrasi. Orkestralar, filmler, sarkilar ve oyunculuklar.. Rüya gibi yasamislar..

"Sürpriz 81" artik kendi dogumum icin de bu ismi vermeye karar verdim... Hep sen mi "Sürpriz! yapacaksin Kadri.. Bir tanesi de benden size olsun.. Bu da yer alsin böylece Pikap'ta :o); 6 Kasım 2010 17:44
Kadri Karahan dedi ki...: Sürprizler hep olsun Özgürcüğüm, bir de bu şarkılar, bu hatıralar, bu kapaklar :) ...

''Pikap'' ile ben de kendi adıma birçok şey ile ilk kez karşılaşıyorum ve hoşuma gidiyor, örneğin İbo ve Esmeray'ın hayatını bu denli detaylı bilmiyordum ve öğrenmiş, paylaşmış oldum.

O yıllara dair her şey bir başka özel, bazen keşke o yıllarda mı yaşasaydık diye düşünüyorum :) ...; 6 Kasım 2010 18:14

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)

Jale Sancak

Evet sistemin istediği, popüler olan şeyler ön plana çıkartılıyor. Sen sistemle uyuşmuyorsan, sisteme karşıysan ve ürettiğin şeyler sistemi sorgulayan şeylerse zaten otomatikman seni dışarıda bırakıyor, sana ulaşılması engelliyor. Halkın önüne derinlikli olmayan, eyleyici, oyalayıcı, kolay şeyleri koyuyor. Büyük kitleler hemen oraya ulaşabiliyorlar ama gerçek ve has olana ulaşamıyorlar. Çünkü ulaşırlarsa sistem için tehlike oluşuyor. Bu durumda da insanların seçici olmasını beklemek zor. Bu bizim kültürsüzlüğümüzün kışını da gösteriyor aslında. Çünkü hiçbir zaman toplum bir aydınlanma dönemi yaşamadı, oraya varılabilecek yollardan geçmedi. sosyo-ekonomik, sosyo-kültürel açıdan gelişilemediği için de bir dönüşüm sağlanamadı, sağlanamıyor ...

Süleyman Saidov

Tamamen kendime ait bir çalışma. Hem fikir olarak hem düzenleme olarak. Ben çok fazla müzik dinleyen biriyim. Müzik dinlemenin de bir usulü vardır. İki çeşit müzik dinleme şekli vardır: biri sıradan biri profesyonelce. Sıradan müzik dinleyenlerde incelenen ve beğenilen kısım şan bölümü ilk başta, sonra güfte ve bestelerdir. Fakat profesyonel bir müzisyen müziği çok farklı bir şekilde dinler ve yorumlar. Ve bu şekilde dinleyen bir dinleyici ne kadar fazla müzik dinlerse o kadar fazla bilgisi genişler. Ben bir müzisyen olarak, aldığım gitarı ve yaptığım bütün aranjmanları, besteleri ve ürettiğim tüm fikirleri buna borçluyum ...

Orçun

Önceleri albüm fikri yoktu zaten. 97 yılında 18 yaşıma yeni girmek üzereydim. O yaşta yaptığım şarkıları insanlarla paylaşmaktı amacım ama başka seslerden yani başka sanatçılardan duymak istiyordum şarkılarımı hatta şarkılarımızı diyeyim çünkü 15 senelik arkadaşım, dostum İskender Külekçi’ye haksızlık etmeyelim. Benim her zaman yanımda oldu, Albümdeki bütün sözlerim onundur ve birlikte sanatçılara verdiğimiz şarkılarda. Bende naçizane arada yazıyordum ama onun eline kimse su dökemez söz konusunda. O yüzden hiç ayrılmadan birlikte çalıştık dediğim gibi. Tabi ki sesime de güveniyordum o zamanlar ama yeterli bulmuyordum, ileride eğitimimi alıp kendi şarkılarımla çıkmak istiyordum.

Naim Dilmener yazdı ...

Ama tabii, her geçmişe el atanın ille de “para-pul” saikiyle hareket ettiğini söylemek mümkün değil. Mesela Mehtap Meral ve Sema: Biri tangonun, diğeri ise kantonun baş köşede olduğu birer albüm yaptı. Sema’nın değil ama Mehtap Meral’in henüz ilk albümü üstelik. Her ikisi için de genel kabul görenin, yani para edenin, yani üç kuruş etmez o tek tip ritimlerin peşinden gitmek çocuk oyuncağı olabilecekken, bundan imtina ediyor ve zor olan yola sapıyorlar. Neden? Hiç mi akılları yok? Var. Hatta herkesten daha fazla var ve sorun tam da bu işte ...

Gülbahar Kültür yazdı ...

Türkiye’de yaşayan her ailenin uzaktan ya da yakından tanıdığı mutlaka birileri vardır Almanya’da yaşayan. Hikayeler üç aşağı beş yukarı birbirinin benzeri. ‘Konuk işçi’ Almanya’da ‘yabancı’, Türkiye’de ‘Almancı’ ya da ‘gurbetçi’ adıyla anılmaya başladı. Uzun yıllar bu böyle gitti. 50 yıl sonra nerdeyiz diye sorarsanız, kimileri hala sıla kafasında. Kimileri arada derede kaldı, ne buralı olabildi ne geri dönebildi. Kimileri kendini döviz için satılmış, kaderine terkedilmiş duygusuyla Almanya’yı zorunlu olarak ikinci vatan belledi. Kimileri uyum sağladı. Kimileri kraldan çok kralcı kesildi. Kimileri kendine özgü yeni bir kimlik inşa etti, kendi yaşam sentezini gerçekleştirdi. Yine de herkes için geçerli ortak bir nokta var. Artık ‘Almanyalı Türkler’ ya da ‘Türk kökenli Almanlar’ diye bir gerçek var ...

Mete Özgencil

Sanat ayarlar ve dengeler silsilesidir. Ve benim için sanat: Edindiğiniz gerçekliği, kendi üslubunuzla reddedilemez bir biçimde sunma halidir. ''Sanat, sanat için midir, vasat için midir'' gibi safsatalarla yorulmuş akıllar artık ''Sanat''ın ne olduğunu düşünmek bile istemiyorlar. Bu resim için de geçerli, müzik için de, sinema ve müzik videosu için de. Bizde ise artık nerdeyse ''Şarkıcı'' demek oldu ''Sanatçı''. ''İcracı'' ve ''Yorumcu'' da yan tarafta dururken hem de.

Ali Akcan

Evet sıklıkla sahne çalışmalarımda albümden şarkılar da söylüyorum, özellikle “Vakit Dolmadan ve Yollara İnat” en çok istenilen şarkılarım. Sahnede olmak tabii ki benim için vazgeçilmez bir keyif, kendimi ifade edebildiğim tek alan diyebilirim. Aynı zamanda sahne de olmak demek büyük de bir sorumluluk demek, insanları sadece eğlendirip göndermek demek değil, duruşunuzla, repertuarınızla, müzikalitenizle bir duruş sergilemek demek, bu duruşunuzla istikrarlı bir şekilde ilerlemek demek ...

Sarp Maden

Evet gerçekten eskiye göre daha canlı bir ortam var. Hem gelen yabancı müzisyenler hem de cazın değişik dallarında çalışmalar yapan yerli müzisyenler çok daha fazla artık. Bu çok güzel bir şey. Ama genelde yoğunluk İstanbul’da. Bunun diğer şehirlere de yayılmasını isterim şahsen. Özellikle genç kuşakta kendi projelerini yapan çok iyi müzisyenler var. Bunların desteklenmesi lazım. Bütün olumlu gelişmelere rağmen caz müzisyenlerinin kendi müziklerini yaparak yaşamaları hala çok zor ülkemizde. Ama yine de geleceğe umutla bakıyorum ...

Kent Şarkıları

Beste yapmaya başladığım yıllardan itibaren bir hayalim vardı, o da şarkılarımı ünlü isimlere okutmak. Bunun için çok da mücadele ettiğim söylenemez. Etrafımda sesini ve yorumunu sevdiğim arkadaşlarım varken başka isimler aramak gereksizdi. Bu proje öyle bir isim altında hayata geçirilmeliydi ki herkes benimsemeli ve gerçekten de kendini yorumcu ve enstrümanist olarak ifade etmek isteyen herkesin sahnesi olmalıydı. Ben grup çalışmalarını seven birisiydim. Bu yüzden “Kent Şarkıları” adı altında toplandık ve ortaya güzel bir iş çıkardık ...

Çiğdem Erken

Belirli bir çevreden olumlu görüşler geleceğini tahmin edebiliyordum aslında. En çok önemsediğim noktalardan biri şarkılarımın demolarını internette keşfetmiş ve yıllardır dinleyen insanların bu albümde de aynı samimiyeti yakalaması idi. Bence esas güç şarkıda. İyi şarkı her ortamda kendini gösterir. Eğer albümüm başarılı sayılıyor ise nedeni söze dayalı şarkılarımdır. Albüm yapmak büyü yapmak gibi bir şey. Tarifi var ama garantisi yok. Büyü tuttuysa ne mutlu bana ...

Mehtap Meral

Tangoyu hep çok sevdim. Dansını da, müziğini de çok yakın hissettim kendime. Sahne çalışmalarımda mutlaka tango eserler seslendirirdim. Dans olarak da hayatıma dahil olmasıyla bir tango projesi gerçekleştirme ihtiyacını daha çok hissettim. Zaten tango formunda birçok bestem de hazırdı. Ama hep söylüyorum: "Bu Benim Tangom" Tango, doğduğu toprakları, muhalif tavrı, kadın duruşu, estetiği, gerilimi, barındırdığı tutku ve şiire olan yakınlığıyla beni içine hapsetti. Ben de var olan tango formuna kendi sesim ve duygularımla yaklaşmak istedim ...

Mabel Matiz

“Mabel Matiz ve Şarkılı Yatak” adlı blog sayfamda yalnızca gitar vokal olarak kaydettiğim cover kayıtlarımı yayınladım bir süre. Buradan aldığım güzel tepkiler beni kendi şarkılarımı da yayınlama konusunda cesaretlendirdi. 2008 Ekim’i itibariyle de Arafta’yı, Peruk Gibi Hüzünlü’yü, Kül Hece’yi yayınladım; tepkiler genellikle olumlu oldu. İnsanlar uzun süre kim olduğumu bilmeden, yüzümü görmeden o şarkıları dinlediler; ben de iki yıl kadar mutlu mesut halde arka planda durup yalnızca şarkıların gittiği yolu seyrettim ...

Cem Tekin

Albümdeki dört beste bana ait. Birçok bestem daha vardı kafamda fakat belirli bir konsept oluşturup bu çerçevedekileri koydum albüme. Sadece Karadeniz müziği yapan gruplarla çalıştığım dönemden içimde kalan sert bir Karadeniz şarkısı yapma özlemi hep kalmıştı içimde. Çünkü bu kadar sert tonlar hiç kullanılmamıştı. ''Rock Atma'' iyi bir deneme oldu diye düşünüyorum. Yine çok sevdiğim bir türkü olan ''Bülbülüm Altın Kafeste'' üzerinde de bir deneme yaptık. Sonuç albümde ve yorumları hakikaten çok merak ediyorum ...

Kaan Altınova

Albüm oluşturmak çok uzun ve yorucu fakat bir o kadarda keyifli bir süreç. Kaba hazırlık süreci bu şekilde gitti. Ancak istediğim gibi duymak kafamdaki müziği ona en yakın haliyle yansıtmaya çalışmak çok fazla detayı ve uzun çalışmayı barındırıyor. Albümde ki tüm düzenlemeler bir ay boyunca süren grup provalarıyla oluşturuldu. Bilgisayar başında mouse'la müzik yaratmak yansıtmak istediğim bir tarz değil. Yaylılar ve davulun tüm diğer kullanılan enstrümanlar gibi canlı kayıt olmasının da sebebi bu.

Tamer Temel

İnsanın kafasının içinde duymaya çalıştığı zaman zaman da hayal ettiği müziği icra etmeye çalışması çok güzel bir deneyim ve belki de bütün bu uğraşların hedefi de bu. Etrafımızda aynen de böyle düşünen, sizin kafanızdakini duymaya belki de ona başka şeyler katmaya çalışan, dürüstçe müzik çalmaya gayret eden bir sürü iyi müzisyen var. Ve onlarla beraber müzik üretmeye çalışmak güzel bir duygu. Caz müziğinin doğası gereği her zaman planladığınız gibi olmayabiliyor ama planladığınızdan daha güzel olduğu zamanlar da olabiliyor ...

Özlem Taner

Sadece türküler değil hangi müzik türü olursa olsun gerçek sahip olduğu duygusunun algılanması ve de o duygudan hareketle yorumlanması gerektiğini düşünüyorum. Eğer bir türküyü seslendirirken o türkünün sahip olduğu duyguyu göz ardı ederseniz o zaman yaptığınız iş türkü okumak değil,kendi müziğinizi yapmak olur. Belki bu da karşı çıkılması gereken bir şey değildir. Ama o zaman devreye bir başka önemli konu giriyor, eğer amaç türkülere başka bir boyut kazandırmaksa o zaman o türküyü bulunduğu yerden alıp nereye taşıdığınız çok önemli bence. Bu da büyük bir dikkat ve hassasiyet gerektiriyor ...

Şehnaz Sam

Miles Davis bir söyleşisinde müziğin değiştiğine üç defa şahit olma şansını elde ettiğini söylemiş. Benim için ise bu değişim büyük bir şanssızlık oldu. Öyle bir zamanda başladım ki bir yıl sonra her şey tamamen değişti. Türk pop müziği ve takipçileri şapkayı ters giydirdiler. Böyle bir müzikal ortam varken albüm yapmayı içime sindiremedim, müzikten de kopmadım sonra bugünlere geldik. Bugün şartlar istediğin şeyi yapmaya biraz daha uygun. ekonomik olmasa da ben istedim yaptım diyebilirsin ...

JAVİER RUİBAL

Şehnaz

İçime sinen bir albüm maalesef olamadı. Şirketin maddi anlamda yüzünü elbette güldürdü. Çünkü bu ucuz prodüksiyon 250 bin gibi bir satış yakaladı. Ama ben mutlu değildim. Çünkü ne istediğim aranjör ne de istediğim düzenlemeler yoktu bu albümde. Ve istemediğim bir şarkıyı da okumak zorunda kaldım. Ama ilk albümdü ve bir şekilde müzikal anlamda bir teslimiyet söz konusuydu. Bu ve sektörün malum sebepleri beni ikinci albüm fikrinden uzaklaştırmaya yetmişti ...

ATAKAN ILGAZDAĞ

Ben müzikle yatıp müzikle kalkan birisi oldum hep, belirttiğin gibi çocukluktan beri aralıksız ilgilendiğim ve beni mutlu eden tek konu olduğu için başka bir işle ilgilenmeyi ciddi ciddi hiç düşünmedim aslında. İzmir bir müzisyen için kolay bir şehir sayılmaz ve o sıralarda aklıma düşen fikir şuydu; İstanbul’ a taşınayım bir şekilde, deneyeyim. Çünkü seneler sonra dönüp de “gençken korkmasaydım da İstanbul’a gitseydim neler olurdu acaba?” demek istemedim. Hayatımdaki önemli kararlardan biridir İzmir’ den ayrılabilmek ...

MELEK İRDEM

Kukla grubu olarak çalarken bu besteleri albümleştirmek zaten hep aklımızdaydı. İlk olarak Kukla ismiyle çıkacaktı albüm ve besteleri de ona göre seçmiştik. Aslına bakarsanız, albüm kayıt edildikten sonra Melek İrdem olarak çıkmaya karar verdik. Bizim için isim değişikliği pek bir şey değiştirmedi çünkü bakarsanız temelinde Melek İrdem albümü de bir grup müziğidir. Sadece isim değişikliği söz konusudur. Hala kararlarımızı hep beraber alırız. Konserlerde bile Melek İrdem ve Kukla diye çıkıyoruz ...

MEHMET MESUM

Günümüzde artık sadece şarkı söylemek, beste yapmak ya da albüm çıkarmak yetmiyor. Albüm çıktıktan sonra ayrı bir süreç başlıyor. Klip çekimi, klibin TV kanallarında yayınlanması, radyoların çalması, şehir dışına çıkmak için turneler, organizasyonların olması vs. Plak şirketinin çok güçlü olması da lazım eğer değilse bunları kendi imkanlarımızla yapmamız gerekiyor ki bu çok yorucu, yıpratıcı, keşke olmasaydı dediğimiz durumlar. Çünkü bahsettiğim süreçte en fazla yarayı bu yola yeni çıkan müzisyenler alıyor. Hatta bu sebeplerden ötürü müziği bırakmak zorunda kalan arkadaşlarımız bile oldu ...

ERDEM SÖKMEN

EMRE YÜCELEN

Albüm yapma isteğim ben çocukken de, konservatuardayken de vardı. Yaptığım besteler çoğalmaya başlamıştı. Söz yazıyordum, aranje yapmayı öğrenmiştim. Kısacası hayal ettiğim bir şeyi ifade edebilecek kabiliyeti geliştirdim. Hayatım boyunca iyi bir müzisyen olmak için çaba harcadım. Birkaç kere daha albüm yapma durumuna gelmiştim ancak bir türlü istediğim şartlar oluşmamıştı. Kendimi çok daha olgun ve hazır hissettiğim bir dönemde bu albümü yaptığım için kendimi çok mutlu hissediyorum ...

Eflatun

15 yıldır üzerinde çalıştığım bir besteleme tekniği üzerine yazdım her şeyi. Aslında yanılmıyorsun. Her şarkıyı bir halka olarak üretip sonra birbirine eklemledim, amaç; kopmaz birbirine bağlı bir zincir yaratmaktı. Aslında peşinde koştuğum şey; bundan 10 yıl sonra da dinlendiğinde hala keşfedilecek ayrıntılara sahip bir albüm yaratmaktı. Sözgelimi ''Yaa ben bunu farketmemişim dinlerken'' denmesi. Bir sanat yapıtı meydana getirmek her şeyden önce bir tasarım işidir. Tasarlayacaksın. İnsanlara sunduğun eser ben dünyada tekim gibi bir vaadi içerecek ....

Fatih Ahıskalı

Sevmek çok sevmek. Çocuğun kadar, sevdiğin kadar, annen kadar sevmek. Zaten diğer türlü ya alkolik, yada başka şeylerin bağımlısı yapar adamı. Müziğin kendi sarhoşluğuna bırakmak işi. Bir de kendini geliştirme arzusu. Her sene üstüne bir şeyler koyan müzisyenin tırmanması kaçınılmazdır. Bu her meslek ve herkes için geçerli aslında. Şansa kesinlikle inanmam. Bir de bir yerlere geleyim arzusu taşımıyorum. Belki o enerji özel insanlarla buluşturuyordur beni. Bilmem ki? ...

Neslihan Demirtaş

Yıllar önce bu albümü bu kadar sağlıklı yapamazdım. Prodüktörler bu işe fazla ticari bakıyorlar belki hakları da var. Fakat hem yıllardır daha ayakları maddi anlamda sağlam yere basan bir hayat istediğim için hem de o hayatın bana bir albüm yapabilme imkanı sağlamasını istediğim için biraz uzun sürdü. Ama bu projeyi yapabilecek, yani elini taşın altına koyabilecek bir şirket ya da şahıs tanımıyorum. Tanısam kesin ona yaptırırdım bu kadar bekleyip kendim yapmak zorunda kalmazdım ...

www.kadrikarahan.net

3 Kasım 2010 Çarşamba

Pikap

4 yorum:

Asrın

Batı Yakası