Pazartesi Sendromu

Öncelikle geçtiğimiz günlerde blogspot adreslerine erişim yasaklandı. Şu an bu yazdıklarımı birçok kişi belki okuyamayacak. Ben bu işlerden hiç anlamam hani hatta zamanında da You Tube yasaklı süreçteyken ‘’bir şekilde DNS ayarları değiştiriyorsun ve ulaşıyorsun’’ dediklerinde de yapmamıştım bunu. Ama bu kez yaptım. Kimse kusura bakmasın ama burada mutluyum, mutlu olan okurlarım - dostlarım varsa hiçbirine engel koyamam, siz koyabilirsiniz ve biz de şartları zorlayabiliriz. Durumdan elbette memnun değilim - değiliz. Bir şeyler yapabilmenin neresindeyiz? Şu an burasındayız, sonrasında her yerinde olabiliriz.

Gülay’ın yeni albümü ‘’Aşkhane’’ ile ilgili bir şeyler söylemek istiyorum ama inanır mısınız günlerdir bu albümü tam olarak kafamı verip dinleyemiyorum. Kafamızı karıştıran belki de Gülay. Çünkü o ilk albümlerine - ki ne güzeldir onlar - yani o albümdeki tarzına bir süre ara verdi ve türkü formlarında albümler ile devam etti yoluna. Özellikle ‘’Damlalar’’ın ilk serisi nefisti ki bu kez kendisini böyle tanımaya başladık yeniden, sevdik de hatta. Sonra en son yayınladığı albümü ‘’Dalgalar’’ ile bir şeylerin değiştiği - değişeceği belliydi ki ama çok ısınamadık o albümdeki şarkılara. Şimdi bu albüm biraz üzerinde düşündürmeyi gerektiriyor. Yaşar Kurt, Redd coverları var mesela Tuluyhan Uğurlu bestesi Astor Piazzola, Marc Heeg şarkılarına yazılan sözler var. Hani bir şeyler var olumlu anlamda ama sanırım zamanla etki bulacak.

Haftanın Nostaljisi: Gülay’ın ilk albümünü hep ‘’Cesaretin Var mı’’ biliriz değil mi? Ama öyle değil işte; kendisinin çok daha öncesinde yapmış olduğu bir de arabesk albümü var, bulalım ve ayrı saklayalım beraberinde :)

Dört yıl aradan sonra kapımızı çalan isim Bertuğ Cemil. Ben ilk albümünü çok fazla içime sindirememiştim ama Nilgül ile bir düet yaptı ki bakın o nefisti. ‘’Geldim Gördüm Sevdim’’ ismini verdiği bu yeni albümünde yer alan tüm şarkılar kendi imzasını taşıyor. Aykut Gürel’in yapımcılığını üstlendiği bu albüm için modern rock - blues ve funk etkileşimli yeni Türkçe rock soundu ile bizlerle birlikte olduğu söylenmiş ki nedir bu durum ya da yeni derken nasıl bir şeyler olmuş diye merak edebilirsiniz. Beraberinde iç dünyasının kapılarını açmış gelmiş ve belli ki vermiş olduğu bu aradan sonra onu sevenleri özletmiş e o zaman ilaç gibi bir durum var ortada. Albüm İrem Recors etiketi ile raflarda ki firma da bayağıdır yeni bir yapım ile yoktu piyasa ki aynı zamanda Yakup Güner’in ilk albümünü de yayınladı benzer zamanlarda. Yakup Güner’i dinlemedim ama Diler’in çok sevdiğim ‘’Al Baharları’’ coverı albümün ilk şarkısı olmuş, yakışmış sadece ondan haberdarım.

Haftanın Sözü - Müziği: Ümit Sayın

Tek şarkı ile yıllar sonra kapımızı çalması işe yaramadı ama bu projesi heyecanlandırıcı. Albüm bugün raflarda yerini alacak ve on şarkılık bu çalışmasında unutulmayan şarkılarını yorumlayan sanatçılar ile düet halinde dinleyeceğiz kendisinden. Tarkan’dan Leman Sam’a isimlerin varlığında Zeynep Dizdar gibi olması gereken birinin yokluğunda. Bugün raflarda olacak albümü dinleyelim, detaylarım umuyorum.

Yanlış hatırlamıyorsam okuduğu okulun sınıfında bir şarkı söyledi ve derken çekilen kayıt net ortamına düştü ve Beyaz Şov’a kadar uzandı da ortalık yıkıldı öyle değil mi? Derken DMC kendisi ile anlaşma imzaladı ve ilk albümünün hikayesi kısaca böyle gelişti Sefa Topsakal’ın. Artık albümlerin hikayeleri ne kadar farklılaştı öyle değil mi? Yani hemen hemen herkesin enteresandır da artık hiçbirinin şaşırtıcı gelmiyor nedense. Öte yanda albümünü dünyanın parasını kendi ceplerinden ortaya dökerek yapan nice kaliteli müzisyenler satmadıkları için raflarda bile yerlerini kısa bir süre sonra kaybediyorlar. Topsakal’ın durumuna itirazım yok ama benzeri örnekler oldu ve dinleyici bunu kısa süre sonra fark etti. Yani alkış tutulan, bilmem kaç kere tıklanan bir şeyin samimiyeti albüm sürecinde yeterli olamayabiliyor. Durumu şöyle anlatayım ya da ben giderim bu arkadaşın o amatör kayıtını dinlerim ama gidip de bu albümü alır mıyım hani? Sesi güzel olabilir ama belli ki ticari mantık devreye girmiştir öyle ki ‘’Unut Gitsin’’, ‘’Haram Geceler’’ gibi canım Nilüfer şarkıları da dahil edilmiştir, burada bir şeyler kanımca eksiktir ya da aceleye gelmiştir.

Haftanın Konseri: Neslihan Engin

İkinci klibi ‘’Git Burdan’’ı kaç kere izledim bilemiyorum ki uzun süredir bir klibi bu kadar sık seyretmemiştim. Bu ay sitemizin de konuğu olan Engin ‘’Ruhum Su Aldı’’ albümüne sürpriz şarkılar ekleyecek ve Çarşamba günü 21:30’da Hayal Kahvesi Bistro’da olacak. Kaçırmayalım.

Ayrıca biletleri tükendi, kapan kaptı :) Aynı gün Nilüfer’in bir konseri olacak ki gidenler eminim unutulmayacak bu lezzeti. ‘’12 Düet’’ albümü konseri bir daha tekrarlanır mı bilinmez ama bu denli bir ekibi bir daha yan yana getirmek kolay olmayacaktır.

Müziğin Sustuğu Yerden Alternatifler:

‘’24’’e başlamamış olsam eksik kalmazdım bir şekilde elimdeki dizi bolluğundan ama başka anlamda eksik kalırmışım kesinlikle onu anladım. Dizinin dördüncü sezonuna tam gaz devam ederken sonlara yaklaşmama az kaldı. Elimde dört sezon artı bir de film versiyonu daha olacak diye hızlı gittiğimi düşünmüyorum ve Bauer ile oradan oradan sürüklenemeye devam ediyorum.

Geçen hafta ‘’Spartacus Gods Of The Arena’’ yolculuğunun sonuna geldik ki biliyorsunuz 6 bölüm halinde yayınlandı dizi. Cnbc-e’de bu ay yayına başlayacak olsun biz Spartacus delileri onları bekler mi :) Netice de bir oyuncu değişikliğine gidildi biliyorsunuz ve önümüzdeki günlerde bu yolculuk kaldığı yerden devam edecek asıl. Merakla bekliyor olacağız.

Geçtiğimiz haftalarda ülkemizde de vizyona girdi ki izlemenizi isterim. ‘’The Next Three Days - Kaçış Planı’’ mutlu bir evlilik sürdüren John ve Laura’nın bir anda hayatlarının değişmesi üzerine kurulu. Öyle böyle bir şey değil ki bir gün kapınız çalınıyor ve eşiniz cinayetten suçlu olarak hapse atılıyor. John’un planı burada devreye giriyor ve artık tek bir amacı oluyor, onu oradan kaçırmak. Russell Crowe ve Elizabeth Banks’ın başlıca rollerini paylaştığı film süre olarak biraz sizi yoruyor ama sürükleyiciliğine yine de karşı koyamıyorsunuz.

Bir gazetenin promosyonu olarak arşivime eklediğim 1991 yapımı ‘’Cape Fear - Korku Burnu’’ ise bir başka kaçışı ele alıyor. Bu kez de hapisten çıkan biri var ki intikam duygusunu bir an olsun kaybetmemiş. İntikam almak istediği kişi ise 14 yıl önce avukatlığını üstlenen Sam Bowden. Evet bu suçlu yani Max Candy artık serbest ve her an her şeyi yapmaya hazır, bunun için pes etmek gibi de bir niyeti yok. Nick Nolte, Robert De Niro, Jessica Lange, Gregory Peck, Juliette Lewis gibi bir kadroya Martin Scorsese gibi bir yönetmen eklenirse peki ben neden geç kalırım bu kadar izlemeye :)

Ve haftamın filmine gelince karşınızda ‘’Burlesque’’. Yedi yıl aradan sonra Cher bu film ile yeniden bizlerle. Beraberinde senaryonun onun üzerine kurulu olduğu söyleniyor ki ilk oyunculuğu olmasına rağmen müthiş bir performans sergiliyor ki Christina Aguilera da burada. Beraberinde ben kendisini izlemeyi çok seviyorum; Kristen Bell’de burada ve diğer oyuncuları ile de zengin bir kadroda. Tess bir eğlence mekanı olan Burlesque’nin sahibi ama maddi problemler yaşıyor. Ali ise kasabasını terk ederek büyük hayallerle Los Angeles’e gelmiş bir genç kız. Derken yolları kesişiyor ve işin içine müzik giriyor, dans giriyor, aşk giriyor vs. Özetinde müziklerine yani Aguilere yorumlarına - ki Cher’de iki şarkı yorumluyor - hayran kalmamak mümkün değil gerçekten. Film ülkemizde Ocak ayında gösterime girecekti ama Nisan ayına ertelendi bunu da eklemeden geçmeyelim.

Hepinize iyi bir hafta diliyorum.